Cyfryzacja konserwacji sprzętu poprzez wykorzystanie mocy danych

Na zaciekle konkurencyjnym rynku producenci nie mogą sobie pozwolić na przeoczenie znaczenia konserwacji, ponieważ złe strategie mogą prowadzić do wysokich kosztów.

Cyfryzacja konserwacji sprzętu poprzez wykorzystanie mocy danych
Data
23 maja 2023 r.
Ostatnia aktualizacja
29 lutego 2024 r.

Konserwacja odgrywa kluczową rolę w przemyśle wytwórczym, wpływając na wydajność operacyjną, niezawodność sprzętu i ogólną produktywność. Na zaciekle konkurencyjnym rynku producenci nie mogą sobie pozwolić na pominięcie znaczenia konserwacji, ponieważ złe strategie mogą prowadzić do zmniejszenia ogólnej zdolności produkcyjnej zakładu o 5 do 20 procent(Deloitte). Zdając sobie z tego sprawę, producenci coraz częściej odchodzą od tradycyjnego podejścia do zdigitalizowanej konserwacji, wykorzystując zaawansowane technologie i strategie oparte na danych, aby zrewolucjonizować swoje działania konserwacyjne i osiągnąć wyższy poziom wydajności i skuteczności. Niniejszy artykuł poświęcony jest transformacyjnej podróży od konwencjonalnych praktyk do zdigitalizowanego utrzymania ruchu, badając ogromny potencjał, jaki niesie ze sobą dla osiągnięcia długoterminowego sukcesu w branży produkcyjnej.

Zrozumienie różnych rodzajów konserwacji

Strategie konserwacji ewoluowały z czasem, aby dopasować się do rosnącej złożoności i krytyczności sprzętu w różnych branżach. Zrozumienie różnych rodzajów konserwacji może pomóc producentom wybrać odpowiednią kombinację w zależności od konkretnych potrzeb operacyjnych i zasobów.  

Oto podstawowe rodzaje konserwacji:

1. Konserwacja naprawcza

Konserwacja naprawcza, znana również jako konserwacja "od uruchomienia do awarii", jest wykonywana po wystąpieniu usterki lub awarii sprzętu. Jest to najbardziej podstawowa forma konserwacji, w której sprzęt jest naprawiany lub wymieniany, gdy już ulegnie awarii. Chociaż podejście to może być odpowiednie dla aktywów niekrytycznych lub takich, których wymiana jest niedroga, może ono prowadzić do wyższych kosztów długoterminowych i wydłużenia czasu przestojów.

2. Konserwacja zapobiegawcza

Konserwacja zapobiegawcza lub planowana konserwacja obejmuje regularne kontrole i serwisowanie sprzętu w celu zapobiegania nieoczekiwanym awariom. Może to być oparte na ustalonym harmonogramie (np. co 3 miesiące) lub użytkowaniu (np. co 1000 godzin pracy). Celem jest wychwycenie i skorygowanie drobnych usterek, zanim staną się one większymi problemami.

3. Konserwacja predykcyjna

Konserwacja predykcyjna wykorzystuje narzędzia i techniki monitorowania stanu do śledzenia wydajności sprzętu podczas normalnej pracy. Pozwala to wykryć ewentualne usterki i naprawić je, zanim doprowadzą do poważnych uszkodzeń lub awarii. Zaawansowane technologie, takie jak analiza drgań, obrazowanie termiczne i algorytmy uczenia maszynowego, są zwykle wykorzystywane w konserwacji predykcyjnej.

4. Konserwacja oparta na stanie technicznym

Podobnie jak w przypadku konserwacji predykcyjnej, konserwacja oparta na stanie obejmuje monitorowanie rzeczywistego stanu zasobów w celu podjęcia decyzji o tym, jakie czynności konserwacyjne należy wykonać. Podejście to wykorzystuje dane w czasie rzeczywistym do przewidywania, kiedy komponent może ulec awarii, dzięki czemu konserwacja może być zaplanowana dokładnie na czas.

Konserwacja tradycyjna a konserwacja cyfrowa

Tradycyjnie praktyki związane z konserwacją opierały się na procesach manualnych i podejściu reaktywnym. Jednak wraz z pojawieniem się cyfryzacji i zaawansowanych technologii następuje zmiana paradygmatu, przekształcając konserwację w funkcję proaktywną i opartą na danych.

  1. Podejście reaktywne:  

Tradycyjne praktyki konserwacyjne często opierały się na podejściu reaktywnym, w którym naprawy były przeprowadzane dopiero po wystąpieniu awarii. Takie reaktywne podejście prowadzi do nieplanowanych przestojów, kosztownych napraw i obniżonej produktywności. Reaktywna konserwacja nie rozwiązuje również podstawowych problemów, co prowadzi do nawracających problemów i skrócenia żywotności sprzętu.

Dzięki proaktywnemu rozwiązywaniu potencjalnych problemów, zanim przerodzą się one w poważne problemy, konserwacja zapobiegawcza pomaga zapobiegać awariom sprzętu, minimalizować nieplanowane przestoje i optymalizować ogólną wydajność operacyjną. Producenci mogą planować regularne zadania konserwacyjne w oparciu o zalecenia producenta sprzętu, najlepsze praktyki branżowe i historyczne dane dotyczące wydajności. Takie proaktywne podejście do konserwacji nie tylko poprawia niezawodność sprzętu, ale także zmniejsza koszty napraw i zwiększa ogólną żywotność sprzętu.

  1. Brak podejmowania decyzji w oparciu o dane:  

Tradycyjna konserwacja opiera się w dużej mierze na intuicji, doświadczeniu i ręcznym gromadzeniu danych. Często prowadzi to do ograniczonego wglądu w wydajność sprzętu, niewykorzystanych możliwości optymalizacji i nieefektywnej alokacji zasobów. Decyzje podejmowane są w oparciu o założenia, a nie dowody empiryczne, co utrudnia identyfikację trendów, przewidywanie awarii i optymalizację harmonogramów konserwacji.

Zdigitalizowana konserwacja, napędzana analityką dużych zbiorów danych i uczeniem maszynowym, umożliwia podejmowanie decyzji w oparciu o dane. Producenci mogą gromadzić ogromne ilości danych z czujników sprzętu, zapisów historycznych i systemów monitorowania w czasie rzeczywistym. Analizując te dane, zespoły konserwacyjne uzyskują cenny wgląd w stan sprzętu, wzorce wydajności i prawdopodobieństwo awarii. Takie spostrzeżenia pozwalają na zoptymalizowane planowanie konserwacji, proaktywne naprawy i efektywną alokację zasobów.  

  1. Nieefektywna komunikacja i współpraca:  

W tradycyjnym utrzymaniu ruchu komunikacja i współpraca między różnymi interesariuszami często napotyka poważne wyzwania. Zgłoszenia serwisowe mogą być przekazywane za pośrednictwem ręcznych formularzy, wiadomości e-mail lub wymiany ustnej, co prowadzi do opóźnień, błędnej komunikacji i zwiększonego prawdopodobieństwa wystąpienia błędów. Informacje mogą nie być łatwo dostępne dla wszystkich zainteresowanych stron, co utrudnia skuteczne podejmowanie decyzji i koordynację.

Cyfrowe platformy konserwacyjne, takie jak skomputeryzowane systemy zarządzania konserwacją (CMMS) lub oprogramowanie do zarządzania aktywami przedsiębiorstwa (EAM), oferują usprawnione przepływy pracy i zautomatyzowane procesy żądań konserwacji. Platformy te eliminują potrzebę ręcznego wprowadzania danych, skracając czas i wysiłek związany z rejestrowaniem czynności konserwacyjnych. Udostępnianie informacji w czasie rzeczywistym w ramach platformy usprawnia komunikację i koordynację między zespołami konserwacyjnymi, personelem produkcyjnym i kierownictwem.

Należy jednak zauważyć, że choć zdigitalizowane platformy konserwacyjne zapewniają liczne korzyści, mogą nie być idealnym rozwiązaniem dla większych firm, w których konserwacja prowadzona przez operatorów jest obecnie obsługiwana ad hoc.

  1. Ograniczona analiza danych historycznych:  

Tradycyjne praktyki w zakresie konserwacji często pomijają znaczenie danych historycznych w ulepszaniu strategii konserwacji. Rejestry historyczne albo nie istnieją, albo są przechowywane w systemach ręcznych lub zdecentralizowanych, co utrudnia analizę wcześniejszych trendów, identyfikację powtarzających się problemów i wdrażanie środków zapobiegawczych. Ten brak analizy danych historycznych utrwala cykl reaktywnej konserwacji i niewykorzystanych możliwości poprawy.

Cyfrowe rozwiązania konserwacyjne rejestrują i przechowują kompleksowe dane historyczne, ułatwiając dogłębną analizę. Wykorzystując zaawansowane narzędzia analityczne, producenci mogą identyfikować wzorce awarii, porównywać wydajność i ustanawiać proaktywne systemy konserwacji. Analiza danych historycznych umożliwia identyfikację kluczowych wskaźników wydajności (KPI) i opracowanie modeli predykcyjnych w celu optymalizacji harmonogramów konserwacji, obniżenia kosztów i maksymalizacji niezawodności sprzętu.

Dlaczego warto digitalizować konserwację  

Jedną z kluczowych zalet jest znaczna oszczędność czasu. Przechodząc na platformy i narzędzia cyfrowe, producenci mogą zautomatyzować procesy ręczne, zmniejszając czas i wysiłek wymagany do zadań konserwacyjnych.  

Cyfryzacja konserwacji usprawnia przepływy pracy poprzez centralizację danych, zapewnienie łatwego dostępu do informacji i automatyzację rutynowych zadań, takich jak zlecenia pracy i planowanie. Automatyzacja ta nie tylko oszczędza czas, ale także poprawia ogólną wydajność wykonywania czynności konserwacyjnych.

Co więcej, cyfryzacja dostarcza praktycznych informacji w czasie rzeczywistym, rewolucjonizując podejście do konserwacji. Dzięki wykorzystaniu analityki danych producenci mogą wykorzystać moc dużych zbiorów danych, aby uzyskać cenny wgląd w wydajność i stan sprzętu.  

Monitorowanie w czasie rzeczywistym, w połączeniu z analizą predykcyjną, pozwala na wczesne wykrywanie anomalii i potencjalnych problemów. Dzięki proaktywnemu identyfikowaniu i rozwiązywaniu tych problemów producenci mogą zapobiegać awariom sprzętu, skracać czas przestojów i optymalizować praktyki konserwacyjne.  

Możliwość uzyskania dostępu do praktycznych informacji w czasie rzeczywistym umożliwia zespołom konserwacyjnym podejmowanie decyzji opartych na danych, co skutkuje bardziej skutecznymi i wydajnymi operacjami konserwacyjnymi.

Konserwacja sprzętu jest łatwa dzięki Factbird

Dzięki strategicznemu rozmieszczeniu czujników na kluczowym sprzęcie można rejestrować ważne parametry i śledzić wszelkie odchylenia, które mogą wskazywać na problem. Na przykład, alarmy wibracyjne są stosowane na pompach CIP w celu monitorowania ich normalnej pracy.

Ciągłe monitorowanie sprzętu pozwala czujnikom wykrywać niepożądane wahania wydajności. Użytkownicy mają możliwość elastycznego konfigurowania progów alarmowych w oparciu o swoje specyficzne wymagania. Gdy czujniki wykryją odchylenia wykraczające poza zdefiniowane progi, uruchamiany jest alarm, sygnalizujący obecność niepożądanych odchyleń.

Dane zebrane z czujników można skorelować z wynikami produkcji, ustanawiając punkt odniesienia dla normalnej pracy sprzętu. Ta linia bazowa służy jako punkt odniesienia do identyfikacji odchyleń i nieprawidłowych zachowań. Porównując dane w czasie rzeczywistym z ustalonym poziomem bazowym, można szybko zidentyfikować potencjalne problemy, umożliwiając proaktywne działania zapobiegające awariom sprzętu.

Factbird powszechnie stosuje czujniki prądu w silnikach elektrycznych i czujniki drgań w pompach i przenośnikach taśmowych. Czujniki te skutecznie monitorują zużycie sprzętu, zapewniając cenny wgląd w warunki pracy i wydajność maszyn.

Dzięki wykorzystaniu zaawansowanych czujników i analizy danych, Factbird umożliwia producentom wyprzedzanie potencjalnych awarii sprzętu. Poprzez ciągłe monitorowanie krytycznego sprzętu, ustawianie progów alarmowych i korelowanie danych z wynikami produkcji, działania konserwacyjne mogą być prowadzone proaktywnie. Takie podejście minimalizuje przestoje, optymalizuje wydajność zasobów i zwiększa ogólną wydajność operacyjną.

Przemyślenia końcowe  

Podsumowując, cyfryzacja przyniosła znaczący postęp w praktykach konserwacji sprzętu w branży produkcyjnej. Wykorzystując dane w czasie rzeczywistym, podejmowanie decyzji w oparciu o dane, usprawnioną komunikację i możliwości ciągłego doskonalenia, producenci mogą zwiększyć niezawodność sprzętu, zminimalizować przestoje, zoptymalizować alokację zasobów i poprawić ogólną wydajność operacyjną. Cyfryzacja pozwala producentom wykorzystać zaawansowane technologie do bardziej efektywnych i proaktywnych praktyk konserwacyjnych, co ostatecznie prowadzi do zwiększenia konkurencyjności i długoterminowego sukcesu w branży produkcyjnej.

Producenci zwracają się do Factbird, aby uzyskać wgląd w informacje o hali produkcyjnej w czasie rzeczywistym